Jesteś tutaj: wieniawski.pl / Konkursy Muzyczne / ARCHIWUM KONKURSÓW / Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego / XIII KONKURS: 14-29 X 2006

XIII Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy
im. Henryka Wieniawskiego
Poznań, 14-29 X 2006 r.

Film-kronika konkursu:

Filmy: ceremonia wręczenia nagród i koncert laureatów:

Omal nazajutrz po konkursie w 2001 r. zaczęto w Towarzystwie Wieniawskiego myśleć o następnej—13 (!) edycji turnieju. Nie było wątpliwości co do jednego: na czele jury powinien znów stanąć artysta wielkiego formatu, znany w świecie wirtuoz, przyjazny formom konkursowej rywalizacji. Jednocześnie—w pomysłach programowych i regulaminowych — otwarty na kompromisy z organizatorami. Słuszne ambicje i doświadczenia tych ostatnich pochłonęły jednak zbyt dużo czasu. Dopiero w połowie 2005 r. udało się doprowadzić do momentu, w którym tej ogromnej odpowiedzialności podjął się prof. Konstanty Andrzej Kulka, jeden z najznakomitszych polskich artystów muzyków, skrzypek — solista i kameralista, pedagog. Od blisko 40 lat związany z Konkursami Wieniawskiego, chociaż sam nigdy nie ubiegał się w nich o laury. W jednym z wywiadów prasowych na pytanie, czy przed tym nowym zadaniem odczuwa tremę podobną do premierowego występu, odpowiedział: „zawsze boję się, czy wszystko spamiętam, czy zagram tak, jakbym chciał. O Konkurs jednak jestem spokojniejszy. Wprawdzie debiutuję w roli przewodniczącego, mam jednakże ogromne zaufanie do doskonałych fachowców, zarówno jurorów, jak i organizatorów”. Można było wreszcie odetchnąć, tym bardziej że od grudnia 2003 r. Towarzystwo Wieniawskiego miało też swego nowego dobrodzieja finansowego — Fundację Grażyny i Jana Kulczyków. Odpowiednio wcześniej przygotowane i zatwierdzone preliminarze gwarantowały także środki państwowe i samorządowe.

Z różnych stron świata napłynęło w terminie ponad 100 zgłoszeń na Konkurs. Był to efekt dobrej i skutecznej promocji: informacje, programy, afisze w porę trafiły pod właściwe adresy, przede wszystkim do szkół muzycznych. Zaakceptowano również przywrócenie równowagi między utworami patrona Konkursu i pozostałych kompozytorów; Wieniawskiego trzeba było zagrać w każdym etapie. Prof. Kulka osobiście obejrzał i przesłuchał przeszło setkę kaset VHS. Zakwalifikował mniej niż połowę. Pierwsze sito było chyba zbyt surowe. Rekordowa w 2006 r. ilość blisko 20 międzynarodowych turniejów skrzypcowych na świecie sprawiła, iż tylko 32 osoby (zamiast oczekiwanych 40-45) stanęły na poznańskiej estradzie.

Zachwiały się też proporcje między liczbą cudzoziemców i Polaków. Jurorzy postanowili jednak palmą pierwszeństwa XIII Konkursu Wieniawskiego obdarzyć Polkę, talent szczególny szlifowany w szkołach zaprzyjaźnionych miast – Poznania i Hanoweru. Piękną klamrą udało się spiąć dwutygodniową rywalizację młodych wirtuozów. Rozpoczęła ją orkiestra The Academy of Saint Martin in the Fields pod dyrekcją Neville'a Marrinera, a zamknęła Sinfonia Varsovia z Maximem Vengerovem. Pierwszy w Poznaniu występ słynnego skrzypka wielu gospodarzom turnieju podziałał na wyobraźnię. Może właśnie ten artysta w 2011 r. pozwoli otworzyć prawdziwie nowy rozdział Konkursów Wieniawskiego?