Yuri Simonov
Yuri Simonov urodził się w Saratowie (ZSRR, obecnie Federacja Rosyjska), w rodzinie śpiewaków operowych. W wieku zaledwie dwunastu lat zadebiutował w roli dyrygenta prowadząc szkolną orkiestrę, która wykonała wówczas Symfonię No. 40 W. A. Mozarta. Ukończył studia w Konserwatorium Muzycznym w Leningradzie, pod kierunkiem Rabinovicha. Pełnił funkcję asystenta Mravinskiego w Filharmonii Leningradzkiej. W 1968 roku został pierwszym rosyjskim dyrygentem, który wygrał Konkurs Dyrygentów Santa Cecilia w Rzymie.
W 1969 roku zadebiutował w Teatrze Bolshoi ("Aida"), po czym niemal natychmiast został mianowany na stanowisko naczelnego dyrygenta tej instytucji, co uczyniło go najmłodszym pełniącym tę zaszczytną funkcję dyrygentem w historii teatru. Co więcej, piastował to stanowisko najdłużej, bo aż do 1985 roku. Do najważniejszych jego osiągnięć tego czasu należą: ponowne włączenie do repertuaru teatru dzieł Ryszarda Wagnera (po 40 latach przerwy!) oraz kilka niezapomnianych tournée do Paryża, Japonii, Wiednia, Nowego Jorku, Mediolanu i Waszyngtonu. Zrealizował w tym czasie wiele nowych produkcji, takich jak "Rusłan i Ludmiła" M. Glinki, "Anna Karenina" R. Szczedrina, "Cosi fan tutte" W. A. Mozarta, "Drewniany Książę" B. Bartóka, "Złoty Wiek" D. Szostakowicza.
W 1982 roku zadebiutował w Royal Opera House w Covent Garden, dyrygując "Eugeniuszem Onieginem". W tym samym roku miał miejsce jego debiut koncertowy w Wielkiej Brytanii, poprowadził bowiem trzy koncerty Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej. Od tej pory artysta z powodzeniem dyrygował wszystkimi wiodącymi orkiestrami brytyjskimi. W 1986 roku otworzył sezon w Royal Opera House wykonaniem "Traviaty" G. Verdiego. W 1985 roku założył Maly Symphony Orchestra w Moskwie i pojechał z nią w trasę koncertową do Polski, Węgier, Niemiec i Włoch. Debiut amerykański to koncerty z Boston Symphony i Los Angeles Philharmonic Orchestra (w 1989 roku). W kolejnych latach dyrygował wieloma dziełami operowymi. Były to m. in.: "Don Carlos" G. Verdiego z Placido Domingo w Los Angeles, "Chowańszczyzna" M. Musorgskiego z Nikolajem Giaurowem w San Francisco (1990), "Eugeniusz Oniegin" z Renée Fleming (1993). W maju 1993 roku kierował wykonaniem "Damy Pikowej" P. I. Czajkowskiego w Operze Bastylii. Yuri Simonov współpracował przez wiele lat z operą budapesztańską. Wystawił tam niemal wszystkie opery Wagnera ("Tannhäusera", "Tristana i Isoldę", "Lohengrina", "Parsifala", "Latającego Holendra", "Złoto Renu", "Walkirię", "Zygfryda", "Zmierzch Bogów" oraz "Śpiewaków Norymberskich"), jak również "Damę Pikową" Czajkowskiego. W latach 1978-1991 pełnił funkcję profesora wydziału dyrygentury konserwatorium moskiewskiego, którą to posadę przejął po Kirillu Kondrashinie. Od 1994 roku regularnie prowadzi kursu mistrzowskie na Węgrzech (w Miskolc i Budapeszcie). W okresie 1994-2002 piastował stanowisko dyrektora Belgijskiej Orkiestry Narodowej. W 1998 roku został dyrektorem muzycznym oraz naczelnym dyrygentem Moskiewskiej Orkiestry Filharmonicznej, a w 2001 roku dyrektorem muzycznym Orkiestry Liszta-Wagnera w Budapeszcie.
Simonov nagrywał z Bolshoi dla "Melodii"; z Berlińską Filharmonią dla "EMI"; z Londyńską Orkiestrą Symfoniczną i Londyńską Filharmonią dla "Collins Classics"; oraz z Królewską Filharmonią dla “Tring International”. Zrealizował również nagrania video – dla "Kultur". Nagrano m. in. jego występy z Operą Bolshoi: "Damę Pikową" Czajkowskiego, "Chowańszczyznę" Musorgskiego, "Sadko" Rimskiego-Korsakowa, "Annę Kareninę" Szczedrina, jak również "Złoty Wiek" Szostakowicza.
Simonov jest laureatem wielu nagród, m. in. Orderu "Zasłużony dla Kultury Polskiej" (1987), Orderu Honorowego (Rosja), Krzyża Oficerskiego Orderu Republiki Węgier (2001), oraz Orderu Komandorskiego (Rumunia, 2003).
Sezon 2011-2012 będzie jubileuszowym zarówno dla Maestro (kończy bowiem 70 lat), jak i dla Moskiewskiej Orkiestry Filharmonicznej (która będzie obchodziła 60-lecie swojej działalności). Simonov, oprócz rocznicowych koncertów w Moskwie, ma w planach również trasy koncertowe do wielu rosyjskich miast, jak również do Wielkiej Brytanii, Węgier czy Japonii (z MPO).
