Wykaz koncertów Henryka Wieniawskiego w Poznaniu

    Henryk Wieniawski darzył Poznań wyjątkową atencją - grał na tutejszych scenach 18 razy (!).

1854 r.

3 koncerty:
21, 22, 23 kwietnia (piątek-niedziela)
Miejsce: Teatr Miejski (dzisiejszy budynek Arkadii przy Placu Wolności)

Henryk Wieniawski w pierwszych latach kariery artystycznej odbywał tournée koncertowe wspólnie z bratem Józefem. Po wypełnionych sukcesami koncertach w Berlinie, zawitali również do Poznania, co nastąpiło w dniu 21 kwietnia 1854 roku. Stało się to na zaproszenie Fr. Wallnera – dyrektora poznańskiego Teatru Miejskiego. Zamieszkali wraz z matką – Reginą z Wolffów w nieistniejącym już Hotelu Drezdeńskim, który mieścił się w dobudowanym prostopadle do Biblioteki Raczyńskich skrzydle (przy obecnej ul. Karola Marcinkowskiego).

Repertuar:
Bracia Wieniawscy zaprezentowali obszerny program złożony z dzieł skrzypcowych i fortepianowych: skomponowany wspólnie utwór Grand Duo Polonaise op. 8 na skrzypce i fortepian, muzykę skrzypcową Ernsta, Mendelssohna, Paganiniego, Vieuxtempsa i Henryka Wieniawskiego oraz fortepianową Liszta, Mendelssohna, Webera i Józefa Wieniawskiego. Ich występy wzbogacone były sztukami teatralnymi Kalischa, Maltitza i Schneider granymi w języku niemieckim przez aktorów Teatru Miejskiego oraz deklamacjami i pieśniami w wykonaniu poznańskich artystów – pań Flintzer-Haupt i Göthe oraz pana Czaschke.

8 koncertów:
9, 11, 13, 15, 26 czerwca (piątek, niedziela, wtorek, czwartek, poniedziałek)
Miejsce: Hotel Bazar

29 czerwca, 2 i 4 lipca (czwartek, niedziela, wtorek)
Miejsce: Teatr Miejski

Młodzi artyści ponownie zjawili się w stolicy Wielkopolski w dniu 1 czerwca 1854 roku. Tym razem zabawili dłużej, bo przeszło miesiąc (!). Zatrzymali się w Hotelu Bazar, gdzie również koncertowali. Był to czas szczególny dla Poznania, upływający pod znakiem hucznych jarmarków świętojańskich. Koncerty Braci Wieniawskich stanowiły nie lada atrakcję dla wielkopolskiego ziemiaństwa, ściągającego do miasta w celach handlowych i towarzyskich. Koncert 15 czerwca miał charakter filantropijny, gdyż cały dochód z biletów przeznaczono na rzecz Towarzystwa Pomocy Naukowej. Pomiędzy 15 a 26 czerwca Wieniawscy wypoczywali na wsi – w Miłosławiu – majątku miłośnika sztuki i artystów hrabiego Seweryna Mielżyńskiego, o czym donosiły ówczesne dzienniki. Co ciekawe, w dniu 29 czerwca, dniu Święta Miasta – imienin świętych Piotra i Pawła, patronów Poznania, lokalna arystokracja wydała na cześć młodych artystów wielki bal w Pałacu Myśliwskim w lasku Dębinie. Koncert w dniu 2 lipca awizowano jako pożegnalny, jednak bracia wystąpili raz jeszcze 4 lipca i to z koncertem szczególnym, z którego dochód przeznaczyli na rzecz krakowskiego zespołu aktorskiego pod dyrekcją Juliusza Pfeiffera.

Repertuar:
Wśród wykonywanych przez Braci dzieł znalazły się m.in. Józefa Wieniawskiego Fantazja fortepianowa na motywach z „Lunatyczki” Belliniego op. 6, Paganiniego – Wariacje „Di tanti palpiti” na temat z opery „Tancred” Rossiniego, Vieuxtemps’a– Aria z wariacjami d-moll oraz Henryka Wieniawskiego – Mazurek „La Champêtre”. Wieniawscy – obok muzyki Ernsta, Liszta, Paganiniego i Thalberga –  zagrali po raz pierwszy, dedykowaną stolicy Wielkopolski, kompozycję Henryka Souvenir de Posen op. 3. Wykonywali także inne jeszcze utwory Henryka: Souvenir de Moscou op. 6 i Capriccio-Valse op. 7 oraz utwór Józefa Valse de Concert op. 3. Występom muzycznym towarzyszyły spektakle gościnne Teatru Polskiego z Krakowa; w repertuarze znalazły się sztuki Korzeniowskiego: Panna-mężatka, Narzeczone i Okno na pierwszym piętrze. Zyski uzyskane z koncertu w dniu 4 lipca przeznaczone zostały na rzecz krakowskich aktorów.

1857 r.

5 koncertów:
24 i 27 czerwca (środa, sobota)
Miejsce: Hotel Bazar

28 czerwca, 2 i 3 lipca (niedziela, czwartek, piątek)
Miejsce: Teatr Miejski

Trzy lata później Henryk Wieniawski przyjechał do Poznania z samodzielnymi koncertami. Artystyczne drogi braci rozeszły się bowiem w 1855 roku, dokładnie rok po poznańskich występach. Pierwszy z pięciu koncertów miał charakter dobroczynny. Odbył się z inicjatywy Księżnej Marceliny Czartoryskiej, a zgromadzone środki ponownie wsparły poznańskie Towarzystwo Pomocy Naukowej – pierwszą na ziemiach polskich instytucję filantropijną organizującą pomoc dla zdolnej ale ubogiej młodzieży polskiej z terenu zaboru pruskiego, założoną przez K. Marcinkowskiego i K. Liebelta.

Repertuar:
Występy Henryka Wieniawskiego, podczas których wykonywał on jedno z najbardziej lubianych przez siebie i często powtarzanych dzieł – Koncert skrzypcowy e-moll op. 64 Feliksa Mendelssohna. W programie koncertów Wieniawskiego znalazły się m.in. Fantazja na tematy z opery „Otello” Rossiniego Ernsta, Karnawał wenecki w transkrypcji Henryka oraz Kujawiak jego autorstwa. Zaprezentowali się także gościnnie aktorzy z krakowskiego Teatru Polskiego, wystawiając sztuki Fredry, Lisiowskiego i Barienne’a oraz śpiewak Wejgelt, który wykonał arie operowe Donizettego i Verdiego.

1878 r.

2 koncerty:
23 listopada (sobota)
Miejsce: Hotel Bazar

10 grudnia  (wtorek)
Miejsce: Sala Odeon Lamberta (w obecnym Pasażu Apollo)

Henryk Wieniawski zawitał do Poznania jeszcze dwukrotnie w 1878 roku, czyli dopiero po ponad dwudziestu latach. Jak się okazało, zagrał wtedy dwa ostatnie koncerty w naszym mieście. Pierwszy z nich, z udziałem norweskiej śpiewaczki Lony Gulowsen oraz niemieckiej pianistki Heleny Geisler, miał miejsce w Bazarze. Drugi – pożegnalny, odbył się w Sali Odeon na zaproszenie Stowarzyszenia Młodych Kupców i miał charakter zamknięty.

Repertuar:
Na listopadowym koncercie Henryk Wieniawski zagrał Andante i Finale z Koncertu skrzypcowego e-moll op. 64 Mendelssohna, Preludium z Sonaty E-dur Bacha oraz własne kompozycje: Legendę op. 17 i Fantazję na tematy z opery „Faust“ Charlesa Gounoda op. 20. Podczas ostatniego koncertu artysty w Poznaniu zabrzmiały natomiast dzieła: Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 i Polonez A-dur op. 21 jego autorstwa, co więcej: Chaconne Bacha, Romans Beethovena i Air hongroise Ernsta.