Edmund Grabkowski
Fot. Dyrektor E. Grabkowski ogłasza wyniki III Ogólnopolskiego Konkursu Altówkowego im. Jana Rakowskiego (1985 r.)
Edmund Grabkowski urodził się 13 sierpnia 1924 r. w Tucholi, zmarł 11 lutego 1998 r. w Poznaniu. Dziennikarz, publicysta, redaktor „Gazety Poznańskiej” i biuletynów informacyjnych Międzynarodowych Targów Poznańskich. Od 1 września 1966 r. do 1991 r. (do momentu przejścia na emeryturę), był dyrektorem biura Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu i Międzynarodowych Konkursów im. Wieniawskiego: skrzypcowych, kompozytorskich i lutniczych (łącznie 19 edycji), a także dwudziestu ogólnopolskich konkursów wiolinistycznych.
Zainspirowany wydaną w Polsce w 1986 r. biografią Henryka Wieniawskiego autorstwa rosyjskiego muzykologa, prof. Wladimira Grigoriewa, E. Grabkowski odkrył w sobie pasję badacza śladów życia i twórczości kompozytora i artysty. Zaczął odwiedzać archiwa, biblioteki i muzea w kraju i za granicą, zbierał i dokumentował (bez zawodowego przygotowania!) najdrobniejsze informacje o powstawaniu utworów, ich genezie, datach publikacji, odtwarzając nieomal dzień po dniu życiorys Henryka Wieniawskiego. Najpierw teczki, potem coraz liczniejsze kartony i regały w biurze Towarzystwa wypełniały notatki, fotokopie dokumentów i pamiątki.
O swych pionierskich odkryciach pisał artykuły prasowe, mówił w radio i telewizji. W 1990 r. ukazała się jego pierwsza książka, pt. "Henryk Wieniawski i jego muzyka", adresowana do młodzieży, a krótko potem światło dzienne ujrzała bogato ilustrowana publikacja, obrazująca związki Henryka Wieniawskiego z Wielkopolską. W 1991 r. wyszła drukiem książka pt. "Henryk Wieniawski – anegdoty i ciekawostki".
Jesienią 1996 r. w pierwszym tomie "Dzieł Wszystkich Henryka Wieniawskiego", epokowej publikacji zainicjowanej przez Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu, a wydanej wspólnie z Wydawnictwem Ars Nova – ukazał się szkic E. Grabkowskiego pt. "Henryk Wieniawski – kompozytor – wirtuoz – pedagog".
E. Grabkowski był także inicjatorem i współautorem albumowego wydawnictwa dokumentującego historię Międzynarodowych Konkursów Muzycznych im. Wieniawskiego: skrzypcowego, lutniczego i kompozytorskiego. Pierwsza edycja obejmowała lata 1935 – 1985. Podczas pracy nad kolejnym jego suplementem – relacją z turniejów w 1996 r. – Edmund Grabkowski zmarł.
Jego spuścizna – zbiory dokumentów, fotografii, pamiątek po braciach Wieniawskich – stanowi fundament archiwum i biblioteki Towarzystwa, z którego korzysta dzisiaj każdy, kto zamierza rozszerzyć i pogłębić wiedzę na temat historii życia i twórczości Henryka Wieniawskiego.
